Historia

 AWIATA kojarzy się z trudnymi początkami lotnictwa na ziemiach polskich byłego Królestwa Kongresowego. W 6,5 roku po pierwszym wzlocie człowieka na aparacie cięższym od. powietrza w Warszawie zawiązano Warszawskie Towarzystwo Lotnicze AWIATA, którego zadaniem było: budowanie we własnej fabryce udoskonalanych przez polskich konstrukrorów samolotów typu Farman i Bleriot z dopiskiem Awiatik oraz szkolenie pierwszych polskich i rosyjskich pilotów. Powołana w maju 1910 r. AWIATA, której prezesem był Stanisław książę Lubomirski, dyrektorem Konstanty ksiże Lubomirski, Gł. Konstruktorem – Michał Król, pilotem Scipio del Campo do jesieni tegoż roku wybudowała kilka hangarów i budynków, z których jeden użytkowany przez wojsko przy ul. Filtrowej 2 jest pod opieką Konserwatora. Wojna trypolitańska –1911 r. udokumentowała realne zastosowanie lotnictwa, które stało się przemysłem zbrojeniowym, Brak własnej państwowości spowodował przejęciee wiosną 1912  .r przez Armię Rosyjską AWIATY. Jesienią 19'15 r. Niemcy w budyn­kach awiata uruchomili filię wytwórni R. M. ALBATROS. W listopadzie 1918 r. całość przejęło Wojsko Polskie.

        W październiku 1988 r. po 76 latach od Zamknięcia historycznej AWIATY, Urząd Postępu Naukowo-Technicznego i Wdrążeń (Minister Konrad Tott) i Politechnika Warszawska (Rektor Zbigniew Grabowski) reaktywowali wobec nadchodzących trudnych lat dla lotnictwa AVIATE, jednostkę inowacyjno-wdrożeniową (Zakład Kompozytów i Techniki Lotniczej - Sp.z o.o.).

Prezesem od 07.06.1989 r. był Michał Sandowicz a od tej daty do dni dzisiej­szych jest Jacek Makles. V-ce prezesem od początku do dziś jest Jan Marcin Kowalski, który pełni również funkcję Gł. Konstruktora. Członkiem Zarządu - Bronisław Lipiński. Po zmianie systemu gospodarczego w Polsce i rozwiązaniu UPN-T i W, na wniosek nowego wspólnika - Komitetu Badań Naukowych odstąpiono od koncepcji budowy Zakładów w Górze Kalwarii, a generalna koncepcja, działalności AVIATY została zmieniona. Zrezygnowano z zatrudniania stałych praco­wników na rzecz okresowego angażowania najwybitniejszych specjalistów do realizacji zadań -umów o dzieło.